Човечкото тело е толку комплицирано што дури и неговите најважни и добро проучени системи можат да нè изненадат. Крвта кај цицачите, на пример, може да има не само еден, туку два вида клеточно потекло.
„Историски, луѓето веруваа дека поголемиот дел од нашата крв доаѓа од многу мал број клетки кои на крајот стануваат крвни матични клетки, познати како хематопоетски матични клетки“, вели клеточниот биолог Фернандо Камарго од Универзитетот Харвард.
„Бевме изненадени кога пронајдовме друга група клетки кои не потекнуваат од матичните. Тие го сочинуваат најголемиот дел од крвта во феталниот живот до младата зрелост, а потоа постепено почнуваат да се намалуваат. Овие клетки се познати како ембрионални мултипотентни прогенитори (eMPP)“, додаде тој.
Хематопоетските матични клетки произлегуваат од клетките што ги обложуваат артериите. Претходно, се сметаше дека eMPP се одвојуваат од хематопоетските матични клетки во одреден момент.
Извор на имунолошки клетки
Користејќи неодамна развиена стратегија за генетско кодирање, специјалистот за биомедицина Сачин Пател од Универзитетот Харвард и неговите колеги го следеа одвојувањето на клетките и забележаа дека хематопоетските матични клетки и eMPP потекнуваат од иста подлога, пишува Science Alert.
Тие вметнале делови од ДНК секвенци, кои лесно се откриваат, во геномот на клетките на глувци кои биле пренесени на сите нивни клеточни потомци. Ова им овозможи да го следат потеклото на сите целни клетки, откривајќи дека eMPP клетките се одговорни за повеќето лимфоидни клетки кај младите глувци.
Се чини дека EMPP клетките се извор на многу имунолошки крвни зрнца, вклучувајќи ги и белите крвни зрнца (Б и Т-клетки). Додека хематопоетските матични клетки можат да произведат и имунолошки клетки, тие го прават тоа на многу поограничен начин. Тие се повеќе склони кон формирање на клетки кои ги сочинуваат компонентите потребни за згрутчување на крвта.
„Се обидовме да ги разбереме последиците од мутациите што доведуваат до леукемија со гледање на нивните ефекти врз матичните клетки на крвта и eMPP кај глувците. Сакаме да видиме дали леукемиите што произлегуваат од овие различни клетки се различни сами по себе“, рече Камарго.
Одговорот на мистеријата зошто нашиот имунитет опаѓа како што старееме?
Интересно, придонесот на eMPP се намалува со возраста, што може да ја објасни долгогодишната мистерија зошто нашиот имунолошки систем слабее како што старееме.
Пател и неговите колеги, исто така, тестирале како ова ново сознание може да ја подобри трансплантацијата на коскена срцевина и откриле дека трансплантацијата на eMPP кај глувците не трае долго.
„Доколку можеме да додадеме неколку гени за да имплантираме eMPPs на долг рок, тие потенцијално би можеле да бидат подобар извор за трансплантација на коскена срцевина“, рече Камарго.
„Тие се почести кај помладите донатори на срцевина отколку кај матичните клетки и се подготвени да произведуваат лимфоидни клетки, што може да доведе до подобра реконституција на имунолошкиот систем и помалку компликации од инфекција по трансплантацијата“, додаде тој.
Секако, сето ова е валидно доколку овие наоди се потврдат во човечките истражувања. Ова е следниот чекор. Имено, не сите видови цицачи имаат исти развојни процеси.
Студијата Lifelong multilineage contribution by embryonic-born blood progenitors беше објавена во списанието Nature.