Нова батерија, дизајнирана во лабораторијата за иновации во Центарот за материјали на Универзитетот во Мериленд, користи гел електролит направен од китозан и може да складира енергија од ветер и сончева светлина.
Зголемената побарувачка за обновлива енергија и електрични возила поттикнува и огромна побарувачка за батерии, но батериите кои стојат зад овие одржливи решенија не се секогаш одржливи сами по себе. Во статија објавена во списанието Matter опишува е цинкова батерија со биоразградлив електролит од неочекуван извор – лушпи од рак.
Китозан од егзоскелети
Батериите користат електролит за транспорт на електрични јони помеѓу позитивно и негативно наелектризираните терминали. Електролитот може да биде течност, паста или гел, а некои батерии користат запаливи или корозивни хемикалии за оваа функција. Оваа нова батерија, дизајнирана во лабораторијата за иновации на Центарот за материјали на Универзитетот во Мериленд, користи гел електролит направен од биолошки материјал наречен китозан.
Китозанот е дериват на хитин, а најзастапен извор на китозан се егзоскелетите од ракови, ракчиња и јастози. Биоразградливиот електролит значи дека околу две третини од батеријата може да ја разградат микроби; овој електролит од китозан целосно се разградил во рок од пет месеци. Ова остава метална компонента, во овој случај цинк, која може да се рециклира. А во земјината кора има повеќе цинк отколку литиум, велат истражувачите.
Одржлива опција
Општо земено, цинковите батериите се евтини и безбедни. Оваа батерија од цинк и китозан има енергетска ефикасност од 99,7% по илјада циклуси, што ја прави остварлива опција за складирање на енергија од ветер и сончева енергија за пренос на електричните мрежи.
Истражувачите сега сакаат да направат уште поеколошки батерии. Тие се надеваат дека сите компоненти во батериите ќе бидат биоразградливи; не само самиот материјал туку и процесот на производство на биоматеријал.