Ново истражување покажа дека малиот мозок има функција која досега беше непозната.
До новото откритие, беше познато дека малиот мозок игра важна улога во контролата на движењето. Исто така, беше познато дека може да биде вклучен до одреден степен во некои когнитивни функции, како што се вниманието и јазикот, и во регулирањето на одговорите на страв и задоволство.
Сепак, една нова студија, објавена во списанието Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), покажа дека малиот мозок игра важна улога во сеќавањето на емоционалните дразби, и позитивни и негативни.
Силните емоционални искуства биле важни во нашата еволутивна историја, а тие се важни и денес. Благодарение на нив се сеќаваме и препознаваме ситуации во кои сме биле изложени на опасност, како и ситуации во кои некако сме напредувале. Но, сеќавањето на трауматските искуства може да има и негативни последици за психата.
„Подобрената меморија на емоционалните дразби е од суштинско значење за преживување, но исто така може да придонесе за развој и одржување на нарушувања поврзани со стравот во случај на многу аверзивни искуства“, пишуваат авторите во апстрактот на студијата.
Снимање на мозокот при пријатни и непријатни искуства
Деловите од мозокот наречени амигдала и хипокампус се главно поврзани со меморијата на емоциите. Меѓутоа, бидејќи малиот мозок претходно беше поврзан со искуства со страв, научниците во новото истражување се обидоа да истражат дали тој исто така игра улога во бележењето на емоционалните спомени.
Во воведот, авторите истакнуваат дека емотивните информации подобро се паметат отколку неутралните. Со цел да откријат дали малиот мозок игра улога во помнењето на емоциите, како и во снимањето на стравот и задоволството, научниците ги снимиле мозоците на 1.418 здрави учесници со функционална магнетна резонанца (fMRI) додека ги изложувале на слики кои предизвикуваат различни емоционални искуства – 24 со позитивен стимул, 24 со негативен и 24 со неутрален.
Позитивните слики вклучуваат еротски сцени, спортски настани и некои животни. Негативните слики прикажуваа физички повреди, змии и сцени на напад. Неутралните слики прикажуваат неутрални лица, предмети за домаќинството и згради.
Скенирањето на мозокот со fMRI покажа дека учесниците многу подобро се сеќаваат на позитивните и негативните слики од неутралните, и дека подобрената способност за складирање на такви искуства е поврзана со моменти на зголемена активност на малиот мозок.
Покрај тоа, научниците забележале дека за време на изложеноста на учесниците на емоционални искуства, нивото на комуникација помеѓу малиот мозок и големиот мозок исто така е зголемено. Малиот мозок добивал информации од предниот цингуларен кортекс (област клучна за перцепција и проценка на чувствата) и исто така ги проследил до амигдалата и хипокампусот.
„Овие резултати покажуваат дека малиот мозок е составен дел од мрежата одговорна за засилено складирање на емоционалните информации“, вели еден од авторите на студијата, невронаучникот Доминик де Квервен од Универзитетот во Базел во Швајцарија.
Ново откритие може да помогне во лекувањето на психолошките проблеми
Новото откритие треба да помогне во решавањето на проблемите што се јавуваат кога сеќавањата не се складираат правилно или кога тие се премногу силно втиснати во умовите.
Кога премногу лесно се сеќаваме на болни или ужасни искуства, како што се воени искуства, тоа може да доведе до проблеми со менталното здравје. Емоционалната меморија, наместо да биде корисна, може да има негативен ефект специфичен за луѓето со ПТСН.
„Овие наоди го прошируваат знаењето за улогата на малиот мозок во сложените когнитивни и емоционални процеси и може да бидат релевантни за разбирање на психијатриските нарушувања со абнормални емоционални обрасци, како што се посттрауматско стресно растројство или нарушувања на спектарот на аутизам“, истакнуваат авторите.