Научниците тврдат дека Африка се дели на два дела, што на крајот ќе доведе до формирање на нов океан. Иако процесот ќе трае милиони години, овој процес ќе ја одвои денешна Сомалија и делови од Кенија, Етиопија и Танзанија од остатокот на континентот.
Африка полека, но сигурно се двои на два дела. Како и сè во геологијата, тоа е исклучително долг процес што ќе трае милиони години, но на крајот ќе резултира со отцепување на дел од Источна Африка од остатокот на континентот, што најверојатно ќе создаде нов океан што ќе произлегува помеѓу двете копнени маси.
Колосалниот распад е поврзан со источноафриканскиот рифт систем (ЕАРС), еден од најголемите рифтови во светот што се протега илјадници километри надолу низ неколку земји во Африка, вклучувајќи ги Етиопија, Кенија, ДР Конго, Уганда, Руанда, Бурунди, Замбија, Танзанија, Малави и Мозамбик.
Овој рифт систем значи дека африканската плоча се разделува на две плочи – помала сомалиска плоча и поголема нубиска плоча – кои се оддалечуваат една од друга со супер бавно темпо како на полжав – за милиметри годишно, според една студијата од 2004 година.
Уште во 2018 година веста за пукнатина што се појави во Кенија стана вирална, а многумина тврдат дека ова е доказ за Африка што пред нашите очи пука на два дела. Иако оваа зачудувачка сцена беше поврзана со ЕАРС, малку е погрешно да се претстави како доказ во живо за големото разделување на Африка.
Ова веројатно беше само високо локализиран израз на редовната рифт активност на долината. ЕАРС во овој тековен процес е веќе околу 25 милиони години и пукнатината во Кенија беше индиректен шепот на она што се случува на континентот.
Сепак, за пет до десет милиони години, промените во ЕАРС може да резултираат во драстично различен свет. Околу оваа временска рамка, веројатно ќе видиме нова океанска форма помеѓу сомалиската плоча и нубиската плоча. Големиот континент на Африка ќе го изгуби источното рамо и огромно море ќе ја отсече Источна Африка.
Колку и да изгледа чудно, вреди да се запамети дека површината на Земјата е во постојана состојба на движење; едноставно е толку бавно што човекот не може да го искуси.
Изгледот на светот како што денес го знаеме дека е релативно нов. Копната и морињата што ги гледаме денес – на Евроазија, Америка, Африка, Антарктик и Океанија – се производ на огромни тектонски плочи што се спојуваат како сложувалка. Сепак, тоа е многу бавно, бидејќи овие парчиња сложувалка се движат во временска рамка од милиони години.
Само помислете на разделувањето што Земјата ја видела пред околу 138 милиони години кога се поделиле Јужна Америка и Африка. Ако ги погледнете западниот брег на Африка и источниот брег на Јужна Америка, ќе забележите дека тие се вклопуваат како две парчиња сложувалка, убаво истакнувајќи како овие континенти некогаш се спојувале како еден.
Отцепувањето на Источна Африка ќе биде само уште една страница во оваа гигантска геолошка приказна. Кој знае дали човештвото ќе биде наоколу за да види некоја од овие промени, но не изгледа премногу надежно.