Повеќе од 50 години човечка нога не стапнала на Месечината, а сега човештвото се подготвува за нов голем чекор во истражувањето на вселената. Месечината, а потоа и Марс ќе станат првите дестинации за човечки живеалишта.
Научниците тестираа различни материјали за градење живеалишта на Марс. Иновацијата во оваа област доаѓа од научниците од Универзитетот во Манчестер, кои развија нов „космички бетон“ составен од вонземска прашина.
Брзото враќање на Земјата за време на мисии во длабоката вселена нема да биде можно, па затоа е важно да се потпрете на материјал што може да се најде на терен. Транспортот на материјали од Земјата би бил исклучително скап за вселенските агенции.
Новиот материјал се вика StrCrete, а освен вонземска прашина содржи и компиров скроб и сол. Експериментите покажаа дека во комбинација со симулирана марсовска прашина, скробот делува како врзивно средство за бетон, а добиениот материјал е двојно потврд од обичниот бетон и може да се користи за изградба на вонземски светови.
Истражувањето наведува дека StarCrete има јачина од 72 мегапаскали, во споредба со обичниот кој има 32. Кога се тестираше со употреба на месечева прашина, StarCrete ги надмина другите со јачина од 91 мегапаскали.
Според пресметките, вреќа со компири тешка 25 килограми содржи доволно скроб за да се добие речиси половина тон бетон StarCrete, односно 213 тули. Откриено е дека обичната сол (т.е. магнезиум хлорид пронајден на Марс) и солзите на астронаутите дополнително ја зголемуваат јачината на овој материјал.
Претходно, тимот тестираше човечка крв и урина како врзувачки агенс, но тоа е непрактично за работа од големи размери, а здравјето на астронаутите може да биде загрозено во суровата вселенска средина.
„Бидејќи ќе произведуваме скроб како храна за астронаутите, има смисла да го гледаме како врзивно средство наместо човечка крв. Исто така, сегашните градежни технологии сè уште бараат многу години развој и значителна енергија и дополнителна тешка опрема за обработка, додавајќи цена на мисијата и сложеност. На StarCrete не му треба ништо од овие и ја поедноставува мисијата додека ја прави поевтина и поизводлива.
StarCrete би можел да биде поеколошка алтернатива на традиционалниот бетон што се користи на Земјата. Производството на цемент и бетон сочинува околу 8 проценти од глобалните емисии на CO2. По завршувањето на истражувањето, тимот ќе продолжи да експериментира со зголемување на јачината на материјалот StarCrete за идна употреба.