Астрономите штотуку открија „вселенско топовско ѓуле“. Открија дека егзопланета со големина на Јупитер орбитира околу ѕвезда оддалечена околу 730 светлосни години од нас, но со неверојатна густина.
TOI-4603b има маса од речиси 13 Јупитери. Тоа значи дека има речиси 3 пати поголема густина од Земјата и нешто повеќе од 9 пати поголема од густината на Јупитер. Дополнително, планетата е во многу близок однос со својата ѕвезда. Прави круг околу неа за само 7,25 дена. Овие податоци ја сместуваат планетата во мала, но значајна категорија на светови кои му пркосат на нашето разбирање за формирањето и еволуцијата на планетите.
„Тоа е една од најмасивните и најгустите транзитни џиновски планети пронајдени досега“, рече астрономот Аканкша Канделвал од Институтот за лабораторија за физички истражувања во Индија, како што објави Science Alert.
Разликата помеѓу формирањето на планетите и ѕвездите
Теоретски, законите на физиката поставуваат граница за масата на планетата. Тоа е затоа што, над одредена критична граница, температурата и притисокот врз јадрото се доволни за да се иницира нуклеарна фузија; процесот на набивање на атомите при што се создаваат потешки елементи. Минималната маса за овој процес да се случи во ѕвезда е 85 маси на Јупитер – во тој момент, атомите на водород почнуваат да се спојуваат во хелиум.
Научниците веруваат дека горната маса за планетата е помеѓу 10 и 13 маси на Јупитер. А објектите кои се наоѓаат во тој распон спаѓаат во кафеави џуџиња кои немаат доволно маса за фузија на водород, но нивните јадра може да создадат деутериум, тежок изотоп на водород на кој не му треба толку многу топлина и притисок.
Ѕвездите се формираат „одозгора надолу“, кога густата грутка во молекуларниот облак се распаѓа под влијание на гравитацијата за да формира протоѕвезда која потоа расте со грабање материјал од околниот облак. Преостанатата прашина и гас ги формираат планетите. Нивното раѓање започнува „од дното нагоре“, бидејќи парчињата прво почнуваат да се спојуваат, на крајот формирајќи поголеми јата кои прераснуваат во планети.
Се смета дека кафеавите џуџиња (небесно тело многу пати поголемо од планета, но недоволно масивно за да започне нуклеарни реакции во неговиот центар) се формираат како ѕвезди, од кластер молекуларни облаци кои се распаѓаат под влијание на гравитацијата. Тие обично кружат околу ѕвезди на прилично големо растојание од најмалку пет астрономски единици (AU); што е пет пати поголемо од растојанието помеѓу Земјата и Сонцето.