Проект на независни истражувачи покажа дека Commodore 64 на 1 MHz е побрз и поефикасен од гордоста на IBM во вид на квантен систем со најновите спецификации
Документот објавен за време на конференцијата SIGBOVIK 2024 опишува проект за симулирање на експериментот за „квантна корисност“ на IBM на стар компјутер Commodore 64. Идејата може да звучи целосно апсурдна на почетокот – да се спротивстави 40-годишниот куќен компјутер со најновиот квантен компјутер, кој го покренува 127-Qubit ‘Eagle ‘ единица за квантно процесирање (QPU). Меѓутоа, истражувачите во извештајот заклучија дека Commodore 64 работи побрзо и поефикасно од компјутерот на IBM, а во истовреме е „разумно прецизен во врска со решавањето на тест проблемите“.
Истражувачите признаваат дека нивниот проект „Commodore 64“ првично бил замислен како шега, но за жал за IBM, неговиот доказ за квантната корисност се покажа дека е изграден на прилично несигурни темели, бидејќи тимот на Commodore 64 излезе со прилично убедливи бенчмарк резултати.
Неодамна, имаше многу контроверзи околу тврдењата на IBM, а ве потсетуваме дека беа потребни само пет дена за да се симулира квантниот експеримент на обичниот MacBook M1 Pro лаптоп.
Commodore 64 во улога на решавање на квантен проблем
Шеговитиот експеримент и работата на Quantum Disadvantage се детално опишани во проектната документација (PDF линк, насловот започнува на страница 199), која го пренесува овој експеримент на компјутер со многу поскромен процесор, MOS Technology 6510.
Анонимен истражувачки тим дава интересни детали за својот квантен подвиг. Нивниот агресивно скратен и едноставен модел за длабинско пребарување користел само 15 Kb од максималните достапни 64 Kb меморија достапни на култниот модел Commodore 64.
Конечниот код се состоел од околу 2.500 линии, складирани на кертриџ што се наоѓаше во портот за C64 проширување. Програмскиот код го извршуваше 8-битен процесор MOS 6510 на фреквенција од 1 MHz. На Commodore 64 му беа потребни околу 4 минути за да обработи една група податоци, а са споредба, истиот код на еден модерен лаптоп се извршува за 800 микросекунди за идентична количина и тип на податоци.
Колку ова истражување е применливо за други квантни проблеми е големо прашање, бидејќи јасно сугерира дека „веројатно нема да работи на ниту еден друг проблем (но повторно, ниту квантните компјутери моментно не работат). Сè на сè, тешко е да се знае дали резултатите се целосно вистинити, иако има многу детали, докази и поврзани истражувачки референци дадени во трудот, поради што изгледа вистинито.