Европската вселенска агенција (ESA) успешно произведе метални делови во вселената користејќи 3D печатач, што е голем технолошки напредок што може да ја намали зависноста од мисии за снабдување од Земјата и да овозможи поодржливо и долгорочно истражување на вселената.
Истражувањето на вселената во моментов е ограничено со еден клучен фактор, а тоа е пристапот до залихи. Решавањето на овој проблем би можело да му овозможи на човештвото вистински да се прошири во Сончевиот Систем. Денешните долготрајни мисии во голема мера зависат од скапите летови за снабдување од Земјата, систем неодржлив за истражување на длабоката вселена.
За да се намали оваа зависност, вселенските агенции истражуваат две решенија, имено In-Situ Resource Utilization (ISRU) и 3D печатење. ISRU може да обезбеди витални ресурси како кислород и метали од локални извори, додека 3D печатењето нуди можност за правење резервни делови и алатки во вселената кога е потребно.
Американската вселенска агенција NASA експериментираше со 3D печатење на Меѓународната вселенска станица (МВС), но беше користена само пластика. Сепак, ESA постигна значителна пресвртница во август со користење на 3D печатач за производство на метален дел. Користен е Metal 3D Printer на Airbus со тежина од 180 килограми, кој беше испорачан на МВС на почетокот на 2023 година како дел од мисијата Cygnus NG-20. Поставен е во европскиот модул Columbus, по што следеа неколкумесечни подготовки за работа.
За разлика од полимерните печатачи, печатачот на Airbus користи ласери за топење на нерѓосувачки челик на температура од околу 1.400 степени. Челикот се топи во контролирана средина за да не лебди во средина со нулта гравитација. Високите температури бараат запечатување на печатачот, а внатрешниот кислород се заменува со азот за да се спречи оксидација и да се одржи безбедноста на посакуваното ниво.
Со ова, ESA направи значаен чекор напред кон намалување на зависноста од снабдувањето од Земјата и го отвори патот за идно истражување на вселената.
