Многу луѓе мислат дека растенијата се пасивни, но тие исто така имаат свој начин на интеракција едни со други. Идејата за ова постои веќе некое време, дури и ги инспирира холивудските филмови како Avatar.
Неодамнешните научни истражувања покажуваат дека системите за комуникација на растенијата можеби се посложени отколку што мислевме.
За да се разбере како организмите кои не можат да зборуваат меѓусебно ги пренесуваат информациите, важно е да се разбере дека и луѓето имаат систем за невербална комуникација.
Ова ги вклучува нашите сетила за вид, мирис, слух, вкус и допир.
Покрај овие сетила, имаме и чувство за рамнотежа (способност за одржување рамнотежа и држење на телото), проприоцепција (чувство за релативна положба и сила на делови од телото), чувство за температура (термоцепција) и чувство за болка (ноцепција). Сите овие способности им овозможија на луѓето да станат многу софистицирани во комуникацијата и интеракцијата со природниот свет.
Другите видови, особено растенијата, ги користат своите сетила за да шират информации на свој начин, пишува Science Alert.
Како точно комуницираат растенијата?
Хемиските материи што ги испуштаат тревните растенија, кои ги поврзуваме со мирисот на косена трева, се еден од начините на кои растенијата соопштуваат дека во близина е „предатор“, во овој случај – косилка.
Значи, наместо звучни сигнали, растенијата користат хемиски индуцирана комуникација.
Сепак, комуникацијата на растенијата е уште посложена.
Неодамна, научниците открија колку се меѓусебно поврзани растенијата и колку ефикасно можат да испраќаат пораки до своите соседи преку корени, електрични сигнали и мрежи на подземни габи.
На пример, електрофизиологијата е релативно нова научна дисциплина која проучува како електричните сигнали се пренесуваат и интерпретираат во и помеѓу растенијата.
Со големиот напредок во технологијата и вештачката интелигенција (ВИ), во последните години е забележан значителен забрзан раст во оваа област на истражување.
Наскоро можеби ќе можеме целосно да го преведеме јазикот на растенијата.
Голем дел од комуникацијата помеѓу растенијата се одвива под земја, со помош на големи мрежи на габи.
Оваа мрежа на габи ги поврзува дрвјата и растенијата под земја, овозможувајќи им да споделуваат ресурси како што се вода, хранливи материи и информации.
Преку овој систем, постарите дрвја можат да им помогнат на помладите да растат, а дрвјата меѓусебно да се предупредуваат за опасности како што се штетниците.
Мрежата е обемна, со повеќе од 80% од постројките се верува дека се поврзани, што го прави еден од најстарите комуникациски системи во светот.