Земјата се врти со брзина од 1.670 km/h и патува низ вселената со 107.000 km/h, а сепак не го чувствуваме нејзиното движење. Еве зошто.
Иако Земјата постојано се движи со неверојатни брзини, вртејќи се околу својата оска и кружeјќи околу Сонцето, ние, луѓето, тоа не го чувствуваме. Причината лежи во начинот на кој нашето тело се прилагодува на рамномерното, постојано движење.
Земјата еднаш се врти околу својата оска секои 24 часа, достигнувајќи брзина од околу 1.670 km/h на екваторот. Истовремено, таа кружи околу Сонцето со просечна брзина од 107.000 km/h. Тоа се брзини што ниту едно возило не може да ги достигне, но ние не забележуваме ниту најмало забрзување.
Зошто не го чувствуваме движењето на Земјата низ вселената
Движењето на Земјата е целосно мазно и константно — нема трзаи, забавувања или нагли промени на правец кои нашиот организам би можел да ги регистрира. Тоа е како кога авион ќе ја достигне својата крстаречка висина: иако се движи со стотици километри на час, сè во него — патниците, багажот, седиштата — се движи со иста брзина и во ист правец.
На ист начин, и ние — заедно со столиците, зградите, океаните и воздухот — се движиме заедно со нашата планета, без никаква разлика во брзината што нашето тело би можело да ја почувствува.
Исто така, во вселената не постојат „статични точки“ кои би ни овозможиле чувство на релативно движење. Ѕвездите се толку оддалечени што изгледаат неподвижни, иако и тие се движат со огромни брзини.
Гравитацијата е таа што нè држи цврсто на земјата, спречувајќи нè да бидеме „исфрлени“ од орбитата. Масата на Земјата создава невидлива сила на привлекување што сè влече кон нејзиното средиште — нешто како постојана прегратка на планетата.
Дека Земјата навистина се врти и кружи, го потврдуваат денот и ноќта, годишните времиња и промените во положбата на ѕвездите низ годината. Современите вселенски летала и сателити дополнително потврдија дека нашата планета е во постојано движење.
И не само Земјата — и Сонцето се движи околу центарот на Млечниот Пат, додека целите галаксии меѓусебно се оддалечуваат. Во вселената ништо не мирува: сè е во движење — од атомите до ѕвездените системи.
