Како што напредува вештачката интелигенција (AI), постои глобален притисок врз луѓето да научат како да работат со неа за да можат да го следат нејзиното брзо прифаќање во личните и професионалните средини.
Неодамнешна студија на Центарот за колективна интелигенција на MIT (Massachusetts Institute of Technology Center for Collective Intelligence, MIT CCI) откри дека, иако соработката меѓу луѓето и вештачката интелигенција може да биде корисна, одредени задачи можат да дадат подобри резултати кога се работат одвоено.
„Постои надмоќна претпоставка дека интегрирањето на вештачката интелигенција во процесот секогаш ќе помогне во перформансите – но ние покажуваме дека тоа не е вистина. Во некои случаи, корисно е да се остават одредени задачи само за луѓето, а некои само за вештачката интелигенција“, изјави главната авторка на студијата за соработка меѓу вештачката интелигенција и луѓето, и докторантка на MIT, Мишел Вакаро.
За да добијат појасно разбирање кога луѓето и вештачката интелигенција најефективно работат заедно, истражувачите анализирале 370 резултати од повеќе од 100 експериментални студии кои вклучувале комбинации од луѓе и вештачка интелигенција во различни задачи.
Студиите опфатиле три пристапи за решавање на задача, кои вклучувале само луѓе, само AI системи и тимови од луѓе и AI.
Истражувачите откриле дека, иако тимовите од луѓе и вештачка интелигенција имале тенденција да ги надминат луѓето што работат независно, не ги надминале резултатите постигнати од системите на вештачка интелигенција кои работат самостојно.
Објавена во списанието Nature Human Behavior, студијата исто така не пронашла докази за „синергија меѓу човекот и вештачката интелигенција“, што значи дека за одредени задачи, ослонувањето исклучиво на луѓето или на вештачката интелигенција може да даде подобри резултати отколку соработката.
Но, мета-анализата открила некои специфични случаи во кои соработката меѓу луѓето и вештачката интелигенција би можела да биде поефективна од самостојната работа на луѓето или вештачката интелигенција.
Истражувачите идентификувале задачи за донесување одлуки, како што се откривање deepfake содржини и дијагностицирање медицински случаи, каде тимовите од луѓе и вештачка интелигенција не биле успешни во споредба со вештачката интелигенција која работи независно.
Наспроти тоа, исто така откриле дека луѓето и вештачката интелигенција подобро соработуваат на креативни задачи, како што е генерирање на нов визуелен или пишан содржина.
Во тие случаи, тимовите од луѓе и вештачка интелигенција дури ги надминале перформансите на најуспешните индивидуални луѓе или AI системи.
Истражувачите теоретизирале дека тоа може да биде поради природата на самиот креативен процес.
Креативните задачи, објасниле тие, бараат комбинација од креативност, знаење и увид, што се квалитети кои се инхерентно човечки и кои AI тешко може целосно да ги реплицира. Сепак, овие задачи исто така бараат повторувачки, рутински процеси во кои AI е многу ефикасен.
Како резултат на тоа, комбинацијата на човечки и AI способности може да овозможи подобри резултати во креативната работа.
„Нека вештачката интелигенција управува со позадинските истражувања, препознавањето обрасци, предвидувањата и анализата на податоци, додека ги искористува човечките вештини за препознавање на нијанси и применување на контекстуалното разбирање. Како што продолжуваме да го истражуваме потенцијалот на оваа соработка, јасно е дека иднината не е само во заменување на луѓето со вештачка интелигенција, туку и во наоѓање иновативни начини за нивна ефективна соработка“, рече коавторот на студијата и директор на MIT CCI, Томас Мелоун.